Wielu ludzi utożsami ten dzień z święceniem potraw wielkanocnych. Jednak poza tym, w Kościele wierni gromadzą się, by czuwać przy Bożym Grobie. Jest to dzień, w którym nie sprawuje się Eucharystii. W ten dzień panuje atmosfera skupienia, zadumy oraz oczekiwania.
Jednak wieczorem odbywa się Liturgia Wigilii Paschalnej, która nie należy do Wielkiej Soboty. Bowiem według tradycji żydowskiej wieczór to początek dnia następnego. Podobnie ja w Wieki Piątek Liturgia jest podzielona na następujące części.
Pierwsza część to Liturgia Światła, podczas której zostaje poświęcony ogień, który jest symbolem samego Boga. Mówi o tym Ewangelia według św. Jana:” A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: << Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia >>”. (J. 8,12)
Następna, Liturgia Słowa, która ukazuje chwałę Boga. Przywołuje m.in. opis stworzenia świata, wyzwolenie Izraelitów czy kobiety przy pustym grobie. Pan, który stworzył świat, wyzwolił Izraelitów (wyprowadzając ich za pośrednictwem Mojżesz z Egiptu do Ziemi Obiecanej). Ci pełni wdzięczności wysławiali Pana słowami: „Będę śpiewał ku czci Pana, który wspaniale swą potęgę okazał(…)” Wj.15, 1
Po Liturgii Słowa następuje Liturgia Chrzcielna. Sakrament Chrztu Świętego był pierwszym Sakramentem w naszym życiu. W większości byliśmy jeszcze nieświadomi, że zostajemy Dzieckiem Bożym. W Wielką Sobotę mamy okazję w pełnej świadomości odnowić przyrzeczenia Chrzcielne. O tym, jak ważny jest Chrzest pisze Święty Paweł w swym liście do Rzymian:
„(…)wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.”
Rz. 6, 3-4.
Ostatnią częścią Nabożeństwa Wigilii Paschalnej jest Liturgia Eucharystyczna, podczas której po raz kolejny Jezus uobecnia się pod postacią Chleba i Wina.